×
اطلاعات بیشتر باشه، مرسی برای ارائه بهترین تجربه کاربری به شما، ما از کوکی ها استفاده میکنیم

gegli

ettelaate omoomi

× موارد مندرج در این وبلاگ اطلاعات عمومی خواهد بود
×

آدرس وبلاگ من

dashti.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/abezi

زندگي با دوستان خيالي

زندگي با مهمان هاي نامرئي

1 -
دوست خيالي کودک خود را به مسخره نگيريد و نگذاريد که خواهرها و برادرهايش و يا دوستانتان اين کار را انجام دهند. به نظر کودک اين دوست ، واقعاً وجود دارد.

2 -
کودک را تشويق کنيد تا راجع به دوست خود با شما صحبت کند اما اگر او نمي خواهد راجع به او حرف بزند و آن را به عنوان يک راز به حساب مي آورد، به احساس او احترام بگذاريد.

3 -
اگر کودک از شما خواست که با او بازي کنيد ، اين کار را بکنيد اما سعي کنيد تا حدي منطقي باشد.

4 -
اگر مي خواهيد با دوست خيالي او صحبت کنيد ، از طريق کودک خودتان با او صحبت کنيد ، مثلاً بگوييد:� لطفاً به او بگو که عجله کند� نه اين که به او بگوييد:� احمق نشو، عجله کن ، آنجا که کسي غير از تو نيست.�

5 -
اگر کودک شما کارهاي بد خود را به گردن دوست خيالي اش مي اندازد، وارد بازي او با دوستش شويد. مثلاً به او بگوييد:�اين دومين باري است که دوستت ليوان را برگردانده است. مگر او امروز تشنه نيست؟

6 -
به کودک نگوييد که ديگر بزرگ شده و نبايد دوست خيالي داشته باشد،

صبر کنيد که خودش در زمان مناسب اين کار را کنار بگذارد.

آيلاي چهارساله به هر کجا که مي رود ، دوست خيالي او دي دي هم همراه او مي رود. هنگامي که آيلا با مادرش به زمين بازي مي رود ، دي دي دست او را در دست مي گيرد. با اسباب بازي هاي آيلا بازي مي کند و حتي با او بر سر ميز غذاخوري مي نشيند و در غذاي او شريک مي شود. او مي تواند شيطان و خرابکار هم باشد، يعني وقتي چيزي بشکند يا دسته گلي در خانه به آب داده شود، هميشه همه تقصيرها برگردن دي دي مي افتد.مادر آيلا به اين که يک عضو اضافي در خانواده وجود داشته باشد، عادت کرده است. دوست خيالي آيلا مدت زيادي است که جزو اشياء خانه است و مادر حتي فراموش کرده که زندگي بدون او به چه شکل بوده است. مادر آيلا که معلم دبستان است، مي گويد:�اين ماجرا از زماني آغاز شد که آيلا 5/2 ساله بود. او مي گفت: من دارم با دي دي بازي مي کنم يا اين که مي گفت: اين مال دي دي است نه مال من. اين حرف هاي او خيلي ساده و بي غرض بود.�

وقتي که آيلا سه ساله شد دي دي بيشتر در زندگي آيلا دخالت پيدا کرد. مادر مي گويد: آيلا هميشه با عروسک هايش صحبت مي کرد و به همين خاطر وقتي که او يک دوست نامرئي براي خود اختراع کرد، ما خيلي متعجب نشديم و مسئله را جدي نگرفتيم. ما به صورت امري سرگرم کننده به آن نگاه مي کرديم. به نظر مي رسيد که آيلا متقاعد شده است که اين فرد کوچک، وجود خارجي دارد.

بخشي از رشد

پيدا کردن دوست خيالي براي کودکان دو- سه ساله امري نسبتاً عادي است. گرچه کشف ناگهاني اين که شما يک مهمان خانگي نامرئي داريد، کمي ترساننده است اما اين امر طبيعي است و بخشي از رشد کودک شما به شمار مي آيد.به گفته پروفسوردويد مسر، روان شناس رشد دانشگاه هورت فورد شاير: �بازي خيالي بخش مهمي از رشد کودک به شمار مي آيد� او توضيح مي دهد که از حدود 20 ماهگي، کودک شما احساسات و افکار خود را به يکي از اسباب بازي هايش نسبت مي دهد، و يک دوست خيالي فقط يک قدم از اين مورد �بالاتر� است.

يادگيري مهارت هاي جديد

برخي از مادران و پدران نگران اين هستند که داشتن دوست نامرئي، نشانه تنهايي و غمگين بودن کودکشان است. اما اين نگراني بي مورد است. در حقيقت، مطالعات نشان داده است که کودکاني که دوستاني براي خود ايجاد مي کنند، خلاق تر و داراي قوه تخليل قوي تري نسبت به بقيه کودکان هستند. مانند ديگر بازي هاي خيالي، دوست فرزند شما به او اين اجازه را مي دهد که مهارت هاي جديدي را بياموزد و دنيا را از طريق بازي و سرگرمي و روشي بي خطر کشف کند.

مثلاً همان طور که کودکان وانمود مي کنند که مادر يا پدر هستند، فرزند شما ممکن است که از دوست خيالي خود براي درک اين که اگر خودش �رئيس� شود، شرايط چگونه خواهد بود، استفاده کند.

يک عضو انجمن آموزش پيش دبستاني معتقد است: اگر کودکان با دوست خيالي خود نقش بازي کردن را تمرين کنند، براي آنان مفيد خواهد بود. اين بدان معناست که آنها مي توانند اعمال مختلفي را انجام دهند و دوستان خيالي ، برخلاف دوستان واقعي هرگز نخواهند گفت: اين کار را انجام نده . من دوست ندارم!

به علاوه کودکي که برادر يا خواهر کوچکتر از خود ندارد ممکن است آرام و متين بودن در برابر دوست خيالي خود را تمرين کند. مثلاً همين که کودکان با ساير بچه ها در زمين بازي و مهدکودک بجوشند، مي تواند ناشي از نقش سازنده دوستان خيالي آنها باشد. آنها مي توانند به کودکان کمک کنند تا اجتماعي شدن و سازگاري با افراد ديگر را تمرين کنند. اگر چه بزرگترها قوانين برخوردهاي اجتماعي را جدي نمي گيرند ولي اين قوانين در هرحال بغرنج هستند. براي يک کودک سخت است که بياموزد کتک زدن دوستش کار بدي است ، يا اين که اگر به دوستش اجازه دهد که از اسباب بازي هاي او استفاده کند، کار خوبي است. داشتن دوست خيالي ، به کودک اين اجازه را مي دهد که رفتار با ديگران را در شرايطي که اشتباهات، مسئله مهمي نيستند، تمرين کند.اين امر به طرق ديگري هم مي تواند به کودک شما کمک کند. يک متخصص روان شناسي رشد مي گويد:�يکي از کارهايي که کودکان بايد به عنوان قسمتي از پيشرفت عقلي و اجتماعي خود انجام دهند، اين است که ياد بگيرند دنيا را از ديدگاهي متفاوت از ديدگاه خود ببينند. يافتن دوست هاي خيالي به کودکان در اين امر کمک مي کند.�

چگونه با اين مسئله کنار بياييم؟

گاهي اوقات يک دوست خيالي چنان در دنياي کودک مهم جلوه مي کند که تا حدي ، مُخِل زندگي خانوادگي مي شود. مادري مي گويد زماني که پسرش سه ساله بوده ، �دوست� خود �جين� را در يکي از گردش هاي خانوادگي �گـُم� کرد. او مي گويد:�ما يک روزه با قطار به کنار دريا رفتيم و وقتي که به ساحل رسيديم پسرم متوجه شد که� جين� را در قطار جا گذاشته است. مجبور شديم به ايستگاه برگرديم تا آن را پيدا کنيم ، حتي از نگهبان قطار اجازه گرفتيم تا به داخل قطار برويم و يک فرد خيالي را نجات دهيم!�اما درست است که اين امر امکان دارد قدري مضطرب کننده به نظر برسد اما نگران نباشيد که فرزندتان دوست خيالي داشته باشد، مگر اين که اين امر به وسواس فکري کودک منجر شود. اگر او آنقدر غرق در دوستي با دوست خيالي خود شود که علاقه اي به برقراري دوستي با افراد واقعي نداشته باشد، بهترين راه براي کنار آمدن با اين مسئله اين است که توجه او را از دوست خيالي اش منحرف کنيد. کودکان ديگر را براي بازي کردن به خانه خود دعوت کنيد يا اين که بچه ها را با هم به زمين بازي ببريد.

کنار گذاشتن دوست خيالي

هرچه کودک شما با کودکان بيشتري رفت و آمد نمايد و اعتماد به نفس پيدا کند، وابستگي او به دوست خيالي اش کمتر خواهد شد. يک عضو انجمن آموزش پيش دبستاني مي گويد:�مانند ديگر مراحل که وقتي کودک بزرگ شود ، ديگر کارهاي مربوط به مقاطع سني قبل را انجام نمي دهد ، بعضي از کودکان مدت زمان بيشتري نياز دارند تا از اين حالت خارج شوند و بعضي ديگر طوري تغيير مي کنند که شما حتي متوجه آن نخواهيد شد.�اکنون آيلا به مدرسه مي رود. �دي دي� کمتر در زندگي او ظاهر مي شود. مادرش مي گويد:�وقتي از او مي پرسم که دي دي کجاست، او مي گويد در خانه مادربزرگ است. روزي ديگر او به پدرش گفت، او فکر مي کند که دي دي مي خواهد تا چند ماه ديگر برود. اکنون او در حال اجتماعي شدن است، فکر نمي کنم که ديگر احتياجي به دي دي داشته باشد

یکشنبه 17 خرداد 1388 - 3:18:10 PM

ورود مرا به خاطر بسپار
عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

آخرین مطالب


مهريه


تاريخچه ورزش


همه چيز در باره دارچين


تاریخچه گياه شناسي


نجوم در اشعارحافظ


فرق بين يک ستاره و سياره


مخترع گيتار


سازهاي ايراني


عرفان در شعر فارسي


برخي از ضرب المثل هاي ايراني


نمایش سایر مطالب قبلی
آمار وبلاگ

28744 بازدید

27 بازدید امروز

5 بازدید دیروز

46 بازدید یک هفته گذشته

Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)

آخرين وبلاگهاي بروز شده

Rss Feed

Advertisements